Ik hoor vaak dat mijn wolbeelden helend werken.
In dit blog wil ik jullie meenemen in hoe ik zelf in een helend proces ben gegaan door een heel bijzondere viltopdracht van een wolbeeld in afstemming.
Hoe het begon…
23 November2024 kreeg ik via de mail een aanvraag voor een wolbeeld met edelsteen.
Even later kwam daar nog de volgende opmerking bij: ‘een kers op de taart zou zijn als je er een paard bij kan vilten’ – kun jij dat?
Ga ik deze uitdaging aan?
Ik heb de vraag even op me in laten werken voordat ik haar antwoord heb gegeven.
Want ik had nog niet eerder een dier, laat staan een paard in vilt gemaakt.
Haar vraag prikkelde en beangstigde me tegelijkertijd. Het daagde me uit mijn comfortzone, waardoor faalangst de kop op stak. Ik had de neiging om direct terug te mailen ‘ik maak geen dieren in vilt’.
Maar door alle gevoelens die er door mij heen gingen even helemaal toe te laten, ontstond er na een tijdje de ruimte in mij om de uitdaging aan te gaan.
Ik mailde haar terug dat ik eerst mezelf de ruimte wilde gegeven om te onderzoeken of ik een paard voor haar zou kunnen vilten. Dat was oké wat haar betreft en dat zorgde ervoor dat ik ook echt de ruimte voelde voor onderzoek. De volmondige ja volgde vrij snel.
Daarna startte er een intens proces, zowel van afstemmen op de opdrachtgeefster als mezelf tegenkomen in oude angsten.
Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan
(pipi Langkous)
Wolbeeld met edelsteen
De opdrachtgeefster had ook een specifiek verzoek wat betreft de edelsteen: een bumble bee jaspis.
Ik had er nog nooit van gehoord en ook de edelsteenwinkel waar ik mijn edelstenen koop, had deze steen niet in de winkel.
Het voelde niet goed om de steen online te bestellen, dus na enig aarzelen (want wat zou ze hiervan denken….) mailde ik haar terug dat ik het gevoel had dat ze de steen zelf moest uitzoeken en vervolgens naar mij opsturen. Het toeval wilde dat ze dat zelf ook had ingevoeld en mij daarover wilde mailen. Mooi synchroon dus.
Zo gezegd zo gedaan, maarrrrr de steen kwam niet bij mij aan en werd zelfs na een paar weken weer terug bij haar terug bezorgd. Toch niet de juiste steen, zo voelden wij beide.
De juiste steen kwam vervolgens op een heel bijzondere manier op haar pad, waardoor ze meteen wist, deze is bedoeld voor het krachtbeeld. Toen de steen bij mij binnen kwam, voelde ik hetzelfde en zag ik ook meteen dat het een steen is die haar hart (verder) mag helen.
Wisselend formaat
Opvallend was dat zowel bij het vilten van het paard als het wolbeeld het formaat continu wisselde. Wat bij mij in eerste instantie wederom voor onzekerheid zorgde, omdat ik het niet goed te pakken kreeg.
Door heel bewust alles toe te laten wat er in mij omging, kon ik me op een gegeven moment overgeven aan wat er door mij heen in de vorm wilde komen.
Het was me meteen duidelijk dat het een donker bruin paard moest worden, ik kon zijn aanwezigheid gewoon voelen. Maar de grote krachtige hengst die ik ‘zag’ veranderde voor mijn ogen in een veulentje, wat ik ook deed met vilt, het werd maar geen volwassen paard.
Ook dit zorgde in eerste instantie voor veel onzekerheid bij mij, omdat ik aanvankelijk niet door had dat het niet aan mijn viltkwaliteiten van een paard lag.
Het bleek inherent aan het proces van de opdrachtgeefster die me in een mailuitwisseling had laten weten door een pittig transformatieproces heen te gaan.
Uiteindelijk is het een prachtige jonge hengst geworden met een zachte kracht. Rustig aan, niet te hard van stapel anders kun je me niet bijhouden was de boodschap die hij meegaf. En ‘omarm je zachtheid, kracht heb je al genoeg’.
Een boodschap die niet alleen voor de opdrachtgeefster bedoeld was, ik kon ‘m zelf ook in mijn zak steken.
Dank je wel paard!
Bij het wolbeeld ging het dito en zo sterk, dat ik op een gegeven moment toch maar even geappt heb om aan te geven dat het postuur steeds wisselde en ik er niet echt vat op kreeg. ‘Dat kan wel kloppen, je voelt het jojoën met mijn gewicht aan vermoed ik, ik ben afgelopen jaar 25 kilo afgevallen en ben nog bezig met afvallen’ appte ze me terug.
Aha, weg faalangst bij mij, hallo bevestiging dat ik mag vertrouwen op wat ik voel en dat ik dat gewoon kan volgen.
18 februari app ik haar dat het wolbeeld klaar voor verzending is. Ze schrijft me terug ‘o wat bijzonder, gister heb ik een heel belangrijk transformatie proces rond gemaakt en schreef net in mijn dagboek op ‘ik stap nu met twee benen mijn toekomst in’ toen jij appte.
Grote onzekerheid en zelftwijfel
20 februari laat ze me weten dat ze het pakketje binnen heeft, maar dat het thuis nu te hectisch is om het uit te pakken en dat ze dit in het weekend zal doen en mij direct zal laten weten wat ze ervan vindt.
Oef, dat is jammer, want ik ben zo benieuwd wat ze ervan vindt, er zit niets anders op dan geduld hebben. Maar ik wil de bevestiging zo graag dat ze het mooi vindt en dat het passend is.
26 februari heb ik nog altijd niets van haar gehoord, dus ik app haar of ze het pakketje al heeft uitgepakt. Er volgt geen reactie, terwijl ze de andere keren altijd snel terug reageert. En toen ging mijn babbelende aap in mijn hoofd er mee aan de haal..…….. ‘ze vindt het niet mooi, ik heb haar te dik gemaakt en haar daardoor beledigt, het paard klopt van geen kant, ze is teleurgesteld en wil haar geld terug…..’ bla bla bla bla in mijn hoofd, ongelooflijk, ik haal mezelf er compleet mee onderuit.
Na een paar dagen krijg ik een gesproken app bericht dat het zo hectisch is geweest bij haar thuis dat het nog steeds ingepakt staat. ik hoop niet dat je hebt gedacht dat ik het niet mooi vind…..
Haha, nee hoor, dat heb ik geen seconde gedacht (…..), ahum!
Weer een week later mailt ze me: alles valt zo mooi synchroon dat ik mijn nieuwsgierigheid om het pakje open te maken, wil bedwingen. Ik wil voelen wanneer het moment van het beeld tot mij nemen zich ontvouwt, pas dan wil ik het openen., dus heb je nog even geduld met me….’
Alles op het juiste moment
Het hele proces verliep inderdaad zo mooi synchroon dat ik het ook heel mooi en vooral ook ontroerend vind dat ze wacht totdat ze het echt ontvangen kan.
En hoe meer de tijd vorderde hoe meer ik in rust kwam dat het beeld precies goed is zoals het is. Geen zelftwijfel meer, maar een vast vertrouwen in ‘dit is wat ik voelde dat in de vorm wilde komen en het is dus precies goed zoals het is’ .
En precies toen ik dat in iedere cel van mijn wezen kon voelen, appt ze me op 3 juni dat ze het pakje heeft uitgepakt.
“Ik ben ongelooflijk blij met wat je vanuit rust, vertrouwen en talent hebt gecreëerd, klaar om dienst te doen als anker.
Een beeld waarop ik steeds weer een herinnering ontvang van wat er in mij besloten ligt. Alles klopt, alles resoneert.
Het is werkelijk mooi, of eigenlijk waarachtig prachtig.
Dank je wel, buiging voor jou!“
Proceswerk met een prachtig helend resultaat voor beide, dat is wat deze opdracht mij onverwacht gebracht heeft en waarvoor ik een diepe dankbaarheid voel.
Ben je benieuwd naar het gezicht achter in flow ZIJN,
Wat mooi om te lezen Esther! Dankjewel voor het delen van dit waardevolle verhaal.
Wat een prachtige Brown Beauty!!
Dank je wel!