Naar welke stem luister jij?

Iedereen kent het waarschijnlijk wel, stemmetjes in je hoofd die je vertellen wat je wel en niet moet doen. één van die stemmen is je innerlijke raadgever (intuïtie) deze stem praat vanuit liefde tegen je en leeft in het NU.  Daar tegen over staat de stem van  mr. Mind, deze stem praat vanuit angst, wil altijd de controle houden en is een enorme piekeraar en leeft in het verleden of is toekomstgericht. Naar welke stem luister jij het meest?

In mijn begeleidingstrajecten coach ik mijn cliënten hoe ze (weer) kunnen luisteren naar die innerlijke raadgever.
Mr. Mind is als een mopperende buurman, het is nooit goed genoeg, het kan altijd beter of sneller. Het is een stem die je wil aansporen tot de doen modus: ‘wat zit je daar nu niks te doen, kom op opstaan en aan het werk!’ een stem die je aanzet tot rampdenken, tot je zorgen maken en piekeren en weet ik niet wat meer. Terwijl de innerlijke stem vanuit de ZIJN modus praat, liefdevol tegen je zegt ‘je bent al helemaal goed zoals je bent’ een stem die in het hier & nu is en nergens anders!

Nu kan ik intussen gelukkig heel goed luisteren naar mijn innerlijke stem en kan ik ook onderscheid maken tussen wanneer mijn Mr. Mind aan het babbelen is en wanneer het mijn intuïtie is die me waarschuwt iets wel of niet te doen. Ook heb ik intussen heel goed geleerd mijn mind te gebruiken waar hij bedoeld voor is, namelijk als een mij dienende functie: bijvoorbeeld ik van A naar B wil reizen en ik hiervoor de route wil uitstippelen, als ik een PowerPoint presentatie voor mijn lezing in elkaar wil zetten of een weekplanning wil maken. Om in een metafoor te spreken: ik ben de kapitein op mijn eigen schip en mijn Mr. mind is de matroos en niet andersom (al wil mijn mind dat natuurlijk wel heel graag, aan dat stuur staan)

Laat ik mijn mr Mind aan het stuur, dan kom ik niet zover, want die ziet overal beren op de weg!- vandaar dus dat het ook heel lang geleden was dat ik heb gevlogen naar een ander land. En toch heb ik voor het eerst sinds 23 jaar weer gevlogen, omdat ik het verlangen voelde om naar de Algarve op vakantie te gaan en alle bezwaren en angsten van mijn mr. mind als wolkjes aan me voorbij heb laten gaan, letterlijk en figuurlijk!

Vliegen is iets dat ik het liefst vermijd.  Ik vind het een enge gedachte dat zo’n groot ding zomaar in de lucht kan blijven zonder neer te storten, ik heb last van luchtziekte en ken daardoor zenuwen als   ‘als we maar niet zoveel turbulentie krijgen, want dan moet ik vast overgeven’ of ‘als de wc maar niet steeds bezet is, want ik wil wel kunnen gaan als ik voel dat het nodig is’  en dan al die terroristische aanslagen van de laatste tijd  ‘zul je net zien dat het in ons vliegtuig raak is’ en de ergste van allemaal heeft te maken met mijn claustrofobie die soms ineens de kop op kan steken ‘ik kan er niet uit als ik eruit wil, dus ik kan beter niet gaan vliegen’…. blablablabla…..

En toch zei mijn innerlijke stem meteen uitbundig en zonder erover na te hoeven denken “JA leuk”  op de vraag van mijn zoon om op vakantie te gaan naar de Algarve, ik hoorde het mezelf gewoon zeggen “JA”, enkele seconden later kwamen als pop-ups bovenstaande gedachten natuurlijk volop langs.
Maar naar welke stem heb ik geluisterd?…..- zoals de foto bij dit blog al aangeeft: ik heb gevlogen en heb alle ramp en angstgedachtes als wolkjes aan mij voorbij laten gaan.

Ik voelde mijn hartsverlangen om voor 9 dagen dagelijks in de Atlantische oceaan te kunnen zwemmen, om een andere cultuur te leren kennen, iedere dag verse vis te kunnen eten, naar een mediterraan klimaat….. en heb die stem gevolgd.

Natuurlijk heb ik de angst wel gevoeld, zeker vlak voor het inchecken. Maar met dat verschil dat ik de gedachtes kon laten komen en gaan. Met mijn adem heb ik mij gefocust op mijn eigen anker, mijn ademsteunpunt waar ik de veiligheid in mezelf kan vinden, altijd en overal. Ik heb heel bewust de positieve gedachtes gevoed met mijn aandacht, de beelden voor me gehaald van waarom ik ook al weer zo heel graag naar de Algarve toe wilde. De gedachtes als ‘daar staat een verdacht iemand’ of ‘als ik maar niet ziek wordt en over moet geven waar iedereen bij is’ heb ik echt als wolkjes langs me heen laten gaan, ofwel geen aandacht gegeven. Sommige wolkjes waren wel hardnekkig, maar iedere keer bracht ik met mijn adem mezelf weer terug bij ‘ik vind het fijn om op reis te gaan’. Het voelde echt als een overwinning dat ik zelfs in een voor mij angstige situatie altijd op mezelf kan terugvallen en vertrouwen kan hebben in mezelf!

En als extra ondersteuning daarbij had ik natuurlijk wel een paar van mijn essentiële oliën op zak waarbij ik ook het volste vertrouwen had dat die mij konden ondersteunen waar nodig. En inderdaad, degene die ik van te voren met behulp van mijn mind had uitgezocht, hebben mij inderdaad heel fijn geholpen tijdens het vliegen: Lavendel voor mijn luchtziekte, purification om mijn oren open te houden (waardoor ik minder tot geen last had van evenwicht  stoornissen die mij zo misselijk kunnen maken in een vliegtuig), stress-away op mijn polsen en pepermunt in een neusinhaler om lekker aan te snuffelen als ik het toch een beetje benauwd kreeg van het met zoveel mensen opgesloten zitten in één ruimte

Is die Mr. Mind die jou weerhoudt om dingen te doen herkenbaar voor je en wil je daar verandering in brengen en op een positieve manier mee om leren gaan? of wil je meer weten over het gebruik van essentiële oliën in je dagelijks leven?, kijk dan eens op mijn website voor meer informatie over mijn begleidingstrajecten. Of  maak een afspraak voor een vrijblijvend en kosteloos kennismakingsgesprek van een half uur.

Ik vlieg graag een stukje met je mee op……we stijgen geleidelijk op, de turbulentie die we onderweg tegenkomen is hanteerbaar, het uitzicht op nieuwe inzichten zal verrijkend zijn en de landing zacht en liefdevol dat beloof ik je.